ერთი წლის განმავლობაში ნიკო კეცხოველი მათ სტიპენდიას თავისი ხელფასიდან ისე უხდიდა, რომ ახალგაზრდებმა ამის შესახებ არაფერი იცოდნენ

15.11.2007

საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის დამაარსებელს, XX საუკუნის ღვაწლმოსილ ქართველ მეცნიერს ნიკო კეცხოველს წელს 110 წელი შეუსრულდებოდა.

ბატონი ნიკო ბოტანიკოსი გახლდათ და საქართველოს ბუნების გასაცნობად ბევრს მოგზაურობდა - სიცხე-პაპანაქებასა თუ წვიმაში, ზურგზე ჩანთამოკიდებული, მხრებზე ხურჯინივით გადაკიდებული საჰერბარიუმო ბადეებით, რომელთაგან თითოეული 8-10 კილოგრამს იწონიდა... სადაც დაუღამდებოდა, იქვე იძინებდა: ხის ძირას, თივის ზვინში, ლეიბად და საბნად განუყრელი ჯარისკაცის ფარაჯა ჰქონდა. მშობლიური ბუნების დაცვაზე ზრუნავდა. ამიტომაც შეარქვეს "ბუნების დაცვის მებაირახტრე", "ბუნების მესაიდუმლე", "ჩვენი ბუნების მინდია"...

ნიკო კეცხოველი 600-მდე სამეცნიერო-პოპულარული ნაშრომის, სამეცნიერო- ბელეტრისტული ნაწარმოების, მრავალი საბავშვო მოთხრობის ავტორი გახლდათ. განსაკუთრებული ყურადღების ღირსია სქელტანიანი ფოტოალბომები "საქართველოს ბუნება", "ჩვენი სამშობლო", "მკერდში დაჭრილი ბუნება", "საქართველოს მცენარეული ზონები"...

ნოდარ დუმბაძე წერდა: "კითხულობ ნიკო კეცხოველის წიგნებს და ხედავ, როგორ დადის იგი საქართველოს მიწა-წყალზე მინდიასავით, როგორ გაურეკია წინ ჩვენი ბალღები და როგორ ასწავლის ეს ოქროპირი მიწის, ცისა და სამშობლოს სიყვარულს, როგორ აჩვევს მომავალ თაობას იმ აზრს, რომ ეს ბუნება ნატვრისთვალია, ოღონდ მოეფერე, შეინახე, მოუარე, უპატრონე, მერე კი ინატრე, რაც გინდა და ყოველ ნატვრას აგისრულებს დალოცვილი". ერთხელ ნოდარ დუმბაძისთვის ბატონი ნიკოს წიგნზე რეცენზიის დაწერა უთხოვიათ. მას კი უთქვამს: "ნიკო კეცხოველის წიგნებს რეცენზია არ სჭირდება. მამულზე შეყვარებული, ბუნებაზე შეყვარებული, გონიერი, გათვითცნობიერებული და მაღალი ზნეობის რამდენი ბავშვიც გაიზრდება საქართველოში, მისი წიგნების დადებით რეცენზიად უნდა ჩავთვალოთ ყველაო".

ნიკო კეცხოველი 8 წლის განმავლობაში თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ლეგენდარული რექტორი გახლდათ. მან მრავალი ახალგაზრდა მწერალი აღზარდა და დააკვალიანა. უნივერსიტეტის რექტორობის დროს დააარსა ახალგაზრდა მწერალთა წრე და შექმნა ალმანახი "პირველი სხივი". წლების მერე სიყვარულით იგონებდა: "დღეს, როცა ჩვენს ცხოვრებას თვალს ვავლებ, ვხედავ, რომ ის პირტიტველა ბიჭები, რომელნიც ოცი წლის წინათ მოკრძალებით შემოვიდნენ ჩვენს ცხოვრებაში, დღეს უკვე დაბრძენებული მწერლები და მოღვაწენი არიან". სწორედ ნიკო კეცხოველმა აღზარდა რეზო ინანიშვილი, არჩილ სულაკაური, ნოდარ დუმბაძე, რეზო ჯაფარიძე, თამაზ ჭილაზე, არლი თაყაიშვილი, ანა კალანდაძე, მუხრან მაჭავარიანი, ოთარ ჭილაძე, მორის ფოცხიშვილი, შოთა ნიშნიანიძე, მაგალი თოდუა, ტარიელ კვანჭილაშვილი, სარგის ცაიშვილი, ზურაბ ჭუმბურიძე, ზურაბ კაკაბაძე, ალექსი ჭინჭარაული...

მისი მოწაფეების ხსოვნაში ნიკო კეცხოველი პატიოსნების, სამართლიანობის ეტალონად დარჩა, ცოცხალ მაგალითად იმისა, თუ როგორ უნდა განვლოს ადამიანმა ცხოვრების გზა, როგორ უნდა ემსახუროს სამშობლოს. აი, რას წერს ბატონი ნიკოს ერთ-ერთი ნამოწაფარი ტარიელ კვანჭილაშვილი: "რექტორის სამუშაო დღე დილის შვიდ საათზე იწყებოდა. მოვიდოდა, ბაღს დაივლიდა, მებაღეს მითითებებს მისცემდა, ყოველ ხესა და ბუჩქს დაათვალიერებდა, ყვავილებს მიეფერებოდა და ამის შემდეგ შევიდოდა უნივერსიტეტის შენობაში. იქაც პირდაპირ თავის სამუშაო ოთახში კი არ შევიდოდა, ჯერ დერეფნებს, აუდიტორიებს, კაბინეტ-ლაბორატორიებს შემოივლიდა, ყველას გამოელაპარაკებოდა, ყველას მითითებას მისცემდა და მერეღა შევიდოდა კაბინეტში. ასე იწყებოდა მისი ყოველი სამუშაო დღე, რომელიც ღამის პირველ საათზე მთავრდებოდა.

რვა წლის განმავლობაში კუთვნილი შვებულებით არ უსარგებლია, უნივერსიტეტს არ სცილდებოდა... მისმა თავდადებულმა მუშაობამ უნივერსიტეტის თანამშრომლებს მაგალითი უჩვენა. მისი რექტორობის წლებში უნივერსიტეტი მთლიანად გამოიცვალა, სახელი გაითქვა, ამაღლდა. სწორედ მაშინ დაარსდა მრავალი ახალი კათედრა, შეიქმნა რამდენიმე ახალი ფაკულტეტი, დამთავრდა უნივერსიტეტის მეორე კორპუსის მშენებლობა, განმტკიცდა სასწავლო პროცესი, გაძლიერდა სამეცნიერო-კვლევითი მუშაობა...

უნივერსიტეტის ოთხი ასპირანტი მოსკოვს გაიგზავნა მეცნიერების ახალი დარგების შესასწავლად. ერთი წლის განმავლობაში ნიკო კეცხოველი მათ სტიპენდიას თავისი ხელფასიდან ისე უხდიდა, რომ ახალგაზრდებმა ამის შესახებ არაფერი იცოდნენ.

უნივერსიტეტის ახალგაზრდა მწერალთა წრეში გაერთიანებულთ თავს გვევლებოდა. ჩაგვსხამდა თავის "პობედაში" და მთელ საქართველოს შემოგვატარებდა, გვიჩვენებდა ქვემო ქართლისა და მესხეთ-ჯავახეთის ისტორიულ ადგილებს, გვიხსნიდა მათ ისტორიასა და გაპარტახების მიზეზებს, გვაყვარებდა საქართველოს.

ჩვენ, ნახევრადმშიერ ბიჭებს, სადმე წყაროსთან, ტყის პირას სუფრას გაგვიშლიდა და დაგვაპურებდა... ჩვენი მცირე სუფრაც ნამდვილი აკადემიის როლს ასრულებდა.

უნივერსიტეტის ახალგაზრდა მწერალთა წრის პირველ წევრთა შორის რეზო ინანიშვილიც იყო. მან წრეში ერთი მოთხრობა წაიკითხა. ნიკო კეცხოველს ამ დამწყებ მწერალში დიდი ნიჭი დაუნახავს. გავიდა ხანი და ბატონმა ნიკომ რეზო ინანიშვილი მოიკითხა, სად არის, რატომ არ ჩანსო. იმ დროს ზემო სამგორის სარწყავი სისტემა შენდებოდა. რეზოს უნივერსიტეტი მიეტოვებინა და ამ მშენებლობაზე წასულიყო სამუშაოდ. რექტორმა ბრძანა, როგორმე მომიყვანეთო. როგორც იქნა მივაგენით მის კვალს, მოტყუებით ჩამოვიყვანეთ და ასევე მოტყუებით შევახვედრეთ რექტორს. ბატონმა ნიკომ რეზოს დაუყვავა, მოეფერა და დაარწმუნა, რომ უნივერსიტეტს უნდა დაბრუნებოდა. რეზო ასეც მოიქცა..."

ბატონი ნიკოს კეთილ საქმეთა ჩამოთვლა უსასრულოდ შეიძლება. მზრუნველი რექტორი ნოდარ დუმბაძის "მზიანი ღამიდან" საოცრად წააგავს მწერლის მასწავლებელს.

ნიკო კეცხოველი კულტურის ძეგლთა დაცვის რესპუბლიკური საზოგადოების თავმჯდომარის მოადგილეც გახლდათ. იგი დაუღალავად იღვწოდა ატენის სიონის, ნიკორწმინდის, ალავერდის გადასარჩენად. წერდა: "თუ არის ერი, რომელსაც ისტორია არა აქვს, მიეცი გარეჯი და უბადლო ისტორია ექნებაო".

საუკეთესო ურთიერთობა ჰქონდა საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქთან კალისტრატე ცინცაძესთან.

ბატონი ნიკო იყო შეუპოვარი, გაბედული, მყარი პრინციპების მქონე ადამიანი. 50-იან წლებში საბჭოთა კავშირის რესპუბლიკებში ეროვნული ისტორიის კათედრების გაუქმება მოინდომეს. მოსკოვში ბრძანება უკვე დაეწერათ. ეს რომ ნიკო კეცხოველმა გაიგო, ჩავიდა მინისტრ კაფტანოვთან (თავის მეგობართან) და იმდენი იბრძოლა, სანამ ბრძანება არ გააუქმებინა.

ბატონი ნიკოს ნიჭიერება, შრომისმოყვარეობა, ერთგულება, სამშობლოს სიყვარული და დიდი ადამიანური ღირსებები მის შთამომავლებს მემკვიდრეობით გამოჰყვათ. დიდი მეცნიერის ქალიშვილი ქალბატონი მზისთვალა (მზია) კეცხოველი ხელოვნებათმცოდნეობის დოქტორი, შ. ამირანაშვილის სახელობის ხელოვნების მუზეუმის ქსოვილებისა და ნაქარგობის განყოფილების ექსპერტი გახლავთ. ქალბატონი მზიას ვაჟი მამუკა ბერიაშვილი, ფილოსოფიის მეცნიერებათა დოქტორი, ბონის უნივერსიტეტის პროფესორი, ილია ჭავჭავაძის სახელობის უნივერსიტეტში ფილოსოფიის ისტორიის კურსს კითხულობს. ქალიშვილი - მაია ბერიაშვილი ფრანგული ენის სპეციალისტია.

- ქალბატონო მზია, იქნებ ბატონი ნიკოს ბიოგრაფიის უცნობ დეტალებზე გვიამბოთ. როგორც ვიცი, იგი საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის (1918-1921) ჯარების ოფიცერი იყო...

- როცა წითელი არმია საქართველოში შემოვიდა, მამა უნივერსიტეტთან მივიდა და ახალგაზრდებს მოუწოდა, კადეტებთან ერთად დაეცვათ ქვეყნის საზღვარი. მოგეხსენებათ, კადეტები დამარცხდნენ. მამა დაიჭრა და ჰოსპიტალში დააწვინეს. გვიყვებოდა: ჩვენ და ჩვენი მოწინააღმდეგენი პალატაში ერთად ვიწექითო. საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის დამარცხების წინა დღეს ბოლშევიკები შემოცვენილან საავადმყოფოში და თავიანთი დაჭრილები წაუყვანიათ.

კადეტების პატივსაცემად მამას ყოველი წლის თებერვალში თაიგული აჰქონდა კოჯორში. სიკვდილამდე ასრულებდა ამ წესს. 1982 წელს 22 ნოემბერს აიტანა თაიგული - თითქოს გრძნობდა, რომ თებერვლამდე ვერ მიაღწევდა...

მიუხედავად იმისა, რომ უკვე მხცოვანი იყო, არავის ეგონა, ასე უცბად თუ წაიქცეოდა. საავადმყოფოშიც თავისი ფეხით მივიდა. სიბერის ჟამსაც კი ახოვნად, შემართულად გამოიყურებოდა. საოცარი მეხსიერებით იყო დაჯილდოებული. იმდენი გეგმა და ჩანაფიქრი ჰქონდა! დღედაღამ კვლავ ჭაბუკური ენერგიით მუშაობდა. მისი ცხოვრება ჩვენთვის, შთამომავლებისთვის, სანიმუშო იყო.

- უნივერსიტეტში 50-იან წლებში სწავლობდით. ვინ იყვნენ თქვენი მასწავლებლები? თქვენი მეცნიერული მოღვაწეობა როგორ წარიმართა?

- მეცნიერების ნამდვილი კორიფეები მასწავლიდნენ. ხელოვნების ისტორიის საერთო კურსს ბატონი ალექსანდრე ჯავახიშვილი გვიკითხავდა, სპეცკურსს კი - აკადემიკოსი შალვა ამირანაშვილი; ისტორიას გვასწავლიდნენ ბატონები სიმონ ყაუხჩიშვილი, ნიკო ბერძენიშვილი, შოთა მესხია, მათე ალექსიშვილი, დავით გვრიტიშვილი... რომელერთი ჩამოვთვალო. ამ ადამიანებმა ქართული უნივერსიტეტის ავტორიტეტი არნახულ სიმაღლეზე აიყვანეს.

1956 წელს საქართველოს ხელოვნების ისტორიის ინსტიტუტში დავიწყე მუშაობა, დიდი მეცნიერის, სწავლული ბრძენკაცის გიორგი ჩუბინიშვილის გვერდით, რომლის ღვაწლს უზომოდ აფასებდა მამა. წერდა: "თვითონ ჩაიფერფლა, მაგრამ მის მიერ შექმნილი დიდი მემკვიდრეობა იბრწყინვალებს საუკუნეთა მანძილზე, როგორც ბრწყინვალებს შოთას და საბას, ბექა და ბეშქენ ოპიზრების, არსაკიძის, ივანე ჯავახიშვილის უკვდავი სახელები".

1979 წელს საქართველოს ხელოვნების ისტორიის ინსტიტუტიდან შ. ამირანაშვილის სახელობის ხელოვნების სახელმწიფო მუზეუმის ქსოვილებისა და ნაქარგობის განყოფილებაში გადმოვედი და ქსოვილების შესწავლა დავიწყე. უძვირფასესი ქართული საეკლესიო და საერო ნაქარგობის საოცარ სამყაროში აღმოვჩნდი. მიკერძოებად ნუ ჩამომართმევთ, უამრავ ლიტერატურას გავცნობივარ უცხოური ნაქარგობების შესახებ, მაგრამ ქართულ ნაქარგობას მაინც პირველ ადგილას დავაყენებდი. ჩემთან ერთად ამ დარგში თავგამოდებით მოღვაწეობენ ჩვენი განყოფილების თანამშრომლები, ქალბატონები: გულნაზ ბარათაშვილი, იზოლდა მელიქიშვილი, ეთერ სულხანიშვილი, ეკა ბერელაშვილი...

- მიუხედავად იმისა, რომ ასეთი შესანიშნავი კოლექცია გვაქვს, საეკლესიო ნაქარგობა ჯეროვნად არ იყო შესწავლილი და გამოკვლეული. ეს მხოლოდ ბოლო წლებში გახდა შესაძლებელი.

- ქსოვილებისა და ნაქარგობის განყოფილებაში რომ მოვედი, ამ კოლექციის ერთ-ერთი ხელმძღვანელი, ქალბატონი ანა მახარაშვილი ახალი გარდაცვლილი გახლდათ. განყოფილებაში ორად ორი თანამშრომელი ვიყავით: მე და ქალთამზე გოქაძე. ერთად დავიწყეთ კოლექციის წესრიგში მოყვანა და აღრიცხვა. საეკლესიო ნაქარგობაზე ჩვენამდე, სამწუხაროდ, არავის უმუშავია, არც ლიტერატურა არსებობდა, თუ არ ჩავთვლით ვახტანგ ბერიძის ფუნდამენტურ ნაშრომს: "ქართული ნაქარგობის ისტორიიდან", რომელიც გარდამოხსნის კვლევას ეძღვნება. იყო რამდენიმე წერილი ქალბატონ ანა მახარაშვილისა და ქეთევან გაბიტაშვილის მიერ შედგენილი მცირე კატალოგი. ბოლო წლებში ჩვენი განყოფილების მუშაობის შედეგად ამ მხრივ ბევრი რამ გაკეთდა.

ერთ-ერთი უძველესი ნივთი, რომელიც ჩვენს მუზეუმშია დაცული, მე-12 საუკუნის საბუხარი გახლავთ. გვაქვს XIII საუკუნის ენქერი, 1312 წლის ოლარი, მეფე გიორგი VIII-ის გარდამოხსნა, XVI-XVII საუკუნეების მღვდელმთავარ მიტროფანეს მიტრა... ყველაზე მეტი ნიმუში მე-17 საუკუნიდან შემოგვრჩა.

გასულ ზაფხულს, ივნისში ჩვენი განყოფილების ისტორიაში უდიდესი გამოფენა მოეწყო, რომელზეც ნაქარგობის ყველა ნიმუში იყო წარმოდგენილი. გამოფენამ უდიდესი მოწონება დაიმსახურა. ექსპოზიციას საქართველოს კათალიკოს-პატრიარქიც ეწვია.

სტატიის ავტორი: ლელა ჩხარტიშვილი                                                                

წყარო: "კარიბჭე" 

Johann Friedrich Adam

Johann Friedrich Adam

From Wikipedia, the free encyclopedia

Johann Friedrich Adam, later called Michael Friedrich Adams (1780 in Moscow – 1 March 1838, in Vereya) was a botanist from St. Petersburg, Russia.

He studied from 1795–1796 in the medical school of St. Petersburg. In the years 1800-1802 he traveled across Transcaucasia in the entourage of Count Apollo Mussin-Pushkin (1760-1805). In 1805, he was part of a scientific team attached to the unsuccessful diplomatic mission of Count Yury Golovkin to China. After the failure of the mission, he and many of the other scientists stayed on in Siberia to pursue their researches. In 1806, while in Yakutsk, he heard about an intact woolly mammoth carcass near the mouth of the Lena River. He hastily arranged an expedition to the location where he was able to recover most of the skeleton, skin, and almost forty pounds of hair. At the time, and for almost a century after, this was the most complete mammoth known. He returned to St. Petersburg with his prize. The skeleton is now on display at The Museum of Zoology in Saint Petersburg, where it is known as the Adams mammoth.

Later in his life, he taught as assistant professor for botanics at the Medico-Surgical Academy of Moscow.

The standard author abbreviation Adams is used to indicate this individual as the author when citing a botanical name.^[1]

Publications

• Decades quinque novarum specierum plantarum, Tiflis, 10 November 1802

References

1. ^ "Author Query for 'Adams'". International Plant Names Index.

• Allgemeine Deutsche Biographie - online version at Wikisource

Source: en.wikipedia.org

საქართველოს უდაბნოს ფლორა და მცენარეულობა / ლაჩაშვილი, ნ. ხაჩიძე, მ.

თბილისის ბოტანიკური ბაღი და ბოტანიკის ინსტიტუტი
Tbilisi Botanical Garden and Institute of Botany
ნ. ლაჩაშვილი,  მ. ხაჩიძე / N.Lachashvili, M.Khachidze

საქართველოს უდაბნოს ფლორა და მცენარეულობა

Desert Flora and Vegetation of Georgia

გამომცემლობა „უნივერსალი“

თბილისი - 2010 - Tbilisi

ნაშრომში მოცემულია საქართველოში გავრცელებული უდაბნოს მცენარეულობის ტიპოლოგიური შემადგენლობა, გავრცელების კანონზომიერებანი და გეობოტანიკური დახასიათება აღწერების შეჯამებული ცხრილების თანდართვით. მოცემულია ფლორისტული შემადგენლობის სისტემატიკური სტრუქტურის, გეოგრაფიული არეალის ტიპებისა და სასიცოცხლო ფორმების ანალიზი. გამოთქმულია მოსაზრებანი საქართველოს უდაბნოს მცენარეულობის წარმოშობისა და ფლოროგენეზური კავშირების შესახებ. განხილულია უდაბნოს ექსტრემალურ საარსებო გარემო პირობებში მცენარეთა შეგუების ზოგიერთი ასპექტი. ნაშრომს თან ერთვის საქართველოს უდაბნოს ფლორისა და მცენარეულობის კვლევის მოკლე ისტორია,  გავრცელების ძირითადი არეალების ფიზიკურ-გეოგრაფიული პირობების დახასიათება და საქართველოს უდაბნოს მცენარეულობაში გავრცელებული ჭურჭლოვან მცენარეთა 278, ხავსების 2 და ლიქენების 7 სახეობის ფლორის კონსპექტი, ასევე გამოყენებული ლიტერატურის (185 დასახელება) სია, 29 ცხრილი, 10 დიაგრამა და საქართველოს ფლორისათვის იშვიათი 14 სახეობის წერტილოვანი რუკა. წიგნი გათვალისწინებულია ბიოლოგების, ბუნების დაცვის სპეციალისტების, პედაგოგებისა და სტუდენტებისათვის.

This book details typological composition of the desert vegetation found in Georgia, describes regularities in the distribution and provides geobotanical description with summary tables attached. It also provides analysis of systematic structure of floristic composition, geographical range types and life forms. This book contains some considerations on genesis and florogenetic relations of the desert vegetation in Georgia and discusses some aspects of plant adaptation to extreme desert environment. It includes the following as attachments: brief history of studies of desert flora and vegetation of Georgia, description of physical- geographical conditions of main distribution ranges and a conspectus of flora containing 278 species of vascular plants, 2 mosses and 7 lichens found in the  desert vegetation of Georgia, references (185), 29 tables, 10 graphs and map with locations of 14 species rare in Georgia. This book is intended for biologists, environmentalists, teachers and students.

მთავარი რედაქტორი:	გ. ნახუცრიშვილი
რეცენზენტი:	გ. არაბული
რედაქტორი:	რ. ქვაჩაკიძე
ინგლისური თარგმანი:	მ. თავართქილაძე და  ქ. ბაცაცაშვილი
რუკა:	თბილისის ბოტანიკური ბაღისა და ბოტანიკის ინსტიტუტის გის-ლაბორატორია
ფოტო წინა გარეკანზე:	უდაბნოს მცენარეულობა (ივრის ზეგნის სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილი, ჩათმა); (ფოტო ო. აბდალაძის)
Editor-in-chief:	G. Nakhutsrishvili
Editor:	R.Kvachakidze
Reviewer:	G.Arabuli
Translated into English by:	M.Tavartkiladze and K.Batsatsashvili
Map:	Tbilisi Botanical Garden and Institute of Botany Gis-Lab
Front Cover Photo:	Desert vegetation (south-eastern part of Iori upland, Catma);
	(Photo by O.Abdaladze)

© ნ. ლაჩაშვილი,  მ. ხაჩიძე, 2010

გამომცემლობა „უნივერსალი“, 2010

თბილისი, 0179, ჭავჭავაძის გამზ. 19, ტელ: 22 36 09, 8(99)17 22 30

E-mail: universal@internet.ge

ISBN 978-9941-17-006-5

საქართველოს უდაბნოს ფლორა და მცენარეულობა

ავტორები:	ლაჩაშვილი, ნ.
	ხაჩიძე, მ.
სათაური:	საქართველოს უდაბნოს ფლორა და მცენარეულობა
ცნობა გამოცემის შესახებ:	გამომცემლობა „უნივერსალი“, თბილისი, 2010
გამოცემის ადგილი:	თბილისი
გამოცემის წელი:	2010
ფიზიკური აღწერილობა:	რბილი გარეკანი, 315 გვ., 21 სმ., თან ერთვის 29 ცხრილი, 10 დიაგრამა, რუკა და გამოყენებული ლიტერატურის (185 დასახელება) სია
ცნობები პასუხისმგებელი
პირების შესახებ:	ნახუცრიშვილი, გ.
	ქვაჩაკიძე, რ.
	არაბული, გ.
	თავართქილაძე, მ.
	ბაცაცაშვილი, ქ.
	აბდალაძე, ო.
	თბილისის ბოტანიკური ბაღი და ბოტანიკის ინსტიტუტი
	თბილისის ბოტანიკური ბაღისა და ბოტანიკის ინსტიტუტის გის-ლაბორატორია
ISBN:	978-9941-17-006-5
დიუის კლასიფ. ნომერი:	581.9(479.22)
თემატიკა:	საქართველოს მცენარეულობა
საგნობრივი რუბრიკა:	საქართველოს უდაბნოს მცენარეულობა
ანოტაცია / რეზიუმე:	ნაშრომში მოცემულია საქართველოში გავრცელებული უდაბნოს მცენარეულობის ტიპოლოგიური შემადგენლობა, გავრცელების კანონზომიერებანი და გეობოტანიკური დახასიათება აღწერების შეჯამებული ცხრილების თანდართვით. მოცემულია ფლორისტული შემადგენლობის სისტემატიკური სტრუქტურის, გეოგრაფიული არეალის ტიპებისა და სასიცოცხლო ფორმების ანალიზი.
დამატებითი ინფორმაცია:	წიგნი გათვალისწინებულია ბიოლოგების, ბუნების დაცვის სპეციალისტების, პედაგოგებისა და სტუდენტებისათვის.
	ფოტო წინა გარეკანზე: უდაბნოს მცენარეულობა (ივრის ზეგნის სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილი, ჩათმა); (ფოტო ო. აბდალაძის)
უდკ/უაკ კლას. ნომერი:	581.9(479.22)
უდკ/უაკ თემატიკა:	ფლორა / მცენარეულობა / გეობოტანიკა
ენის კოდი:	geo [Georgian]
	eng [English]
ქვეყნის კოდი:	gs [Georgia (Republic)]
გეოგრაფ. რეგ. კოდი:	gs [Georgia (Republic)]
ეგზემპლ. რაოდენობა:	2
ხელმისაწვდომია:	1
ადგილმდებარეობა:	ილიას სახ. უნ-ტის ბოტანიკის ინსტიტუტის სამეცნიერო ბიბლიოთეკა
სტატუსი:	ხელმისაწვდომია

Desert Flora and Vegetation of Georgia

Type of material:	Book (Print, Microform, Electronic, etc.)
Personal name:	Lachashvili, N.
	Khachidze, M.
Author:	Lachashvili, N.
	Khachidze, M.
Main title:	Desert Flora and Vegetation of Georgia
Title/Heading:	Saqartvelos udabnos flora da mcenareuloba [geo]
Abbreviated Title:	Saqart. udabn. flor. da mcenar. [geo]
Published/Created:	Tbilisi, “Universal”, 2010
	Tbilisi Botanical Garden and Institute of Botany, 2010
Related names:	G. Nakhutsrishvili
	R.Kvachakidze
	G.Arabuli
	M.Tavartkiladze
	K.Batsatsashvili
Description:	Soft cover, 315 p. ; 21 cm.
	Incl. 29 tables, 10 graphs, map, bibliographical References (p. 308)
Subjects:	Plants / Flora / Vegetation
Subject Headings:	Desert vegetation / Genesis and florogenetic relations
	Systematic structure of floristic composition / plant adaptation
Subject/Content:	This book details typological composition of the desert vegetation found in Georgia, describes regularities in the distribution and provides geobotanical description with summary tables attached. It also provides analysis of systematic structure of floristic composition, geographical range types and life forms.
	This book contains some considerations on genesis and florogenetic relations of the desert vegetation in Georgia and discusses some aspects of plant adaptation to extreme desert environment.
ISBN:	978-9941-17-006-5
Dewey class no.:	581.9(479.22)
Language code:	geo [Georgian]
	eng [English]
Country code:	gs [Georgia (Republic)]
Geographic area code:	gs [Georgia (Republic)]
Statement Of
Responsibility:	Lachashvili, N.
	Khachidze, M.
	Tbilisi Botanical Garden and Institute of Botany
	Tbilisi Botanical Garden And Institute Of Botany Gis-Lab
Abstract/Summary:	This book details typological composition of the desert vegetation found in Georgia, describes regularities in the distribution and provides geobotanical description with summary tables attached. It also provides analysis of systematic structure of floristic composition, geographical range types and life forms. This book contains some considerations on genesis and florogenetic relations of the desert vegetation in Georgia and discusses some aspects of plant adaptation to extreme desert environment. It includes the following as attachments: brief history of studies of desert flora and vegetation of Georgia, description of physical- geographical conditions of main distribution ranges and a conspectus of flora containing 278 species of vascular plants, 2 mosses and 7 lichens found in the  desert vegetation of Georgia, references (185), 29 tables, 10 graphs and map with locations of 14 species rare in Georgia. This book is intended for biologists, environmentalists, teachers and students.
DDC/UDC Subject:	Flora / Plants / Vegetation / Biology / Life sciences / Geobotany
UDC Class Number:	581.9(479.22)
Total Copies:	2
Available:	1
Request in:	Scientific Library of Institute of Botany of Ilia State University
Status:	Available